Spello

We zijn weer terug op de snelweg. Op de parkeerplaats hebben we nog hard staan lachen om de vrouwelijke politie agent die hard stond te fluiten tegen een fout geparkeerde auto waar helemaal niemand in zat. Kennelijk had ze verwacht dat er wel iemand aan zou komen rennen, en toe zou geven dat het om zijn of haar auto ging, maar helaas voor haar was dat niet het geval. Nu moest ze toch echt een aantal formulieren gaan invullen en stempels gaan zetten enzo.
We rijden in de richting van Foligno. Langs de weg roepen de vele reclameborden toch vooral op om alstublieft die en die truffels, en die en die olijfolie te kopen. Dat er moeilijk en hoogdravend over truffels wordt gedaan snap ik nooit helemaal. Allereerst zijn ze helemaal niet zo zeldzaam. Ten tweede wordt je er vooral hier mee dood gegooid, en het lijkt er op dat ze er zelfs hun brood mee smeren. Oh, dat is trouwens nog waar ook. Kleine en simpele eet tip. Bruschette vers uit de oven, potje zwarte truffel tappenade er naast, mooi flesje wijn open trekken en gewoon genieten. Het leven kan zo simpel luxe zijn.
Op de borden zien we de afslag van het plaatsje Torgiano. O.k. dat hadden we op de heenweg niet gezien. Nou ja, nu zijn we al geslaagd, we gaan een andere keer wel eens kijken hoe het dorp er zelf uit ziet. Als we alles willen zien deze vakantie kunnen we beter onze baan opgeven en hier permanent gaan wonen. Met een leven lang bezoeken afleggen ben je er dan nog niet. Gelukkig hebben we een paar jaar geleden al besloten om jaarlijks terug te keren, dus we gaan een aardig eind komen.
Onze volgende stop is Spello, een heerlijk Umbrisch dorpje wat tegen de Monti Sibillini ligt gebouwd. De gladde smalle straatjes zijn overdadig voorzien van bloemenpracht. De bewoners doen hun uiterste best om elkaar de loef af te steken, en dat moeten ze vooral volhouden. Allemachtig, wat een geweldige overdaad. Het hele dorp lijkt versierd door dit karakteristieke element, en het lijkt er dan ook op dat dit het selling point van dit dorpje is.



Vanaf verschillende doorkijkjes heb je een schitterend uitzicht over de omgeving, en het parkeerplateau aan de oostkant van het dorp geeft een panoramisch uitzicht over de hele omgeving.
Zover het oog reikt valt me de irritante nieuwbouw op. Bij het huis achter me is de eigenaar, net als alle anderen in het dorp, gelukkig ook zo enorm fanatiek bezig met zijn bloemen. Alle muurtjes en nissen, en traptreden zijn vol gezet en vol gehangen met alle mogelijke soorten fuchsia’s. De trap staat zo enorm vol gebouwd dat je behoorlijk behendig moet zijn wil je naar binnen of naar buiten zien te komen. Het panorama uitzicht hoeven we niet te fotograferen, maar de overdaad aan Fuchsia laat zich gewillig vastleggen door onze klikkende camera’s. Alsof het zo bedoeld is helpt de namiddagzon hierbij ook nog een handje.
In de hoofdstraat ligt een middenstrook van rubbertegels, en dat is maar goed ook. Een keer onoplettend vooruit kijken en je ligt languit op de spiegelglad uitgesleten en steriel schoon geboende straatstenen. Als we de straat uitlopen komen we op het bomenrijke, en dus schaduwrijke, piazza Republica. ‘IJs?’ zegt Tup. ‘Goed idee’, zeg ik , en we lopen naar de dichtstbijzijnde ijssalon. Met een ijsje in onze handen lopen we even later terug naar het pleintje. De bankjes zijn vanzelfsprekend gevuld met oude mannetjes en oude vrouwtjes. Het pleintje is wel heel erg nieuw ontworpen, en vers aangelegd. Zelfs de fontein is niet origineel. Het enige authentieke zijn de oude mannetjes en de oude vrouwtjes die keurig van elkaar gescheiden de bankjes bevolken. Zij zorgen er dan ook voor dat het pleintje gelijk is ingeburgerd.



Het dorp bewaart de beroemde fresco cyclus van Pinturicchio. Deze is te bezichtigen in de cappella Baglioni van de Santa Maria Maggiore, lezen we in de meegenomen gids. We zijn eigenlijk wel nieuwsgierig geworden, en gaan het bekijken. De gids verteld verder dat het hier gaat om verschillende scènes uit het nieuwe testament.



We staan een tijdje naar de beschilderingen te kijken, en lopen dan stilletjes weer naar buiten. Als we terug in de steegjes zijn, hebben we het plotseling allemaal wel gezien voor vandaag. Spello is een heerlijk dorpje om je even in onder te dompelen. Het zit propvol historie, en de overdadig bebloemde steegjes zijn heerlijk om bewust in te verdwalen. Het was onze laatste stop voor vandaag, we gaan terug naar huis.